Flyer 5e Mooi Zwijndrecht 26 September 2018

Op woensdag, 26 september 2018,

organiseert Quirinus voor wandelcomité SAMEN OP PAD

 de                ´5e MOOI ZWIJNDRECHT´

een groepswandeling van ongeveer 25 km door  Zwijndrecht omstreken

met een wandeltempo van ongeveer 5 km per uur.

De start vindt plaats bij buurthuis XIEJEZO

in de GROTE BEERSTRAAT 10

3331 TB ZWIJNDRECHT

Startlokatie is geopend vanaf 09.00

Gezamenlijke start is om precies 10.00

Tijdens de tocht zijn er twee wagenrusten, waar u iets te drinken en een

consumptie krijgt aangeboden.

Ongeveer halverwege is er een rustpauze van een half uur, waar de

consumpties voor eigen rekening zijn.

Inschrijfgeld bedraagt € 4,00  ,waarvan € 1,25 bestemd is voor de goede

doelen van de SOP ( zie ook https://www.samenoppad-wandelen.nl)

Leden van wandelbonden K.W.B.N en S.G.W.B ontvangen € 1,00 korting

Verdere informatie betreffende de tocht op:    

Tel. Nr. 0628174365

Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Tot woensdag, 26 september 2018 bij Xiejezo

Route Mooi Zwijndrecht

Verslag Amerongse Bovenpoldertocht 19 September 2018 Jeannette van Buuren

In het kleine café aan de v.d. Boschlaan in Amerongen is het om half 10 al een gezellige drukte. De weerverwachting: zonnig en droog en de temperatuur zal aangenaam zijn, aldus Peter Kuipers Munneke gisteravond in het 8-uur journaal en ik vertrouw hem.

We gaan met 98 deelnemers van start. De organisator Casper Seijn is in zijn nopjes. We passeren het Tabaksmuseum, de Sint Andrieskerk en de kleine huisjes uit de Franse overheersingstijd. Daarna begint de route door het buitengebied. Eerst een trap op om de resten van de galg, ook wel ’t Gerecht genoemd, te zien. Ik kan niet zo gauw bedenken wie er voor de galg in aanmerking komt, dus we kunnen doorlopen.

Alvorens we weer een trap af moeten, ligt aan de rechterkant een platform, waar vandaan men uitkijkt op een 45 ha groot moeras- en plassenlandschap, omzoomd door weilanden en de Nederrijn. We kunnen hier o.a. de roerdomp, waterral, grote zaagbek en grutto verwachten.  Eventjes weer in de bewoonde wereld, mogen we door de tuin van de familie Borsje  gaan om enkele mini-molens te bekijken. Wat grappig is dat en hoe heeft Casper dit voor elkaar gekregen? 

Daarna weer de Bovenpolder in. Ja, we doen de naam van deze tocht vandaag alle eer aan. We gaan langs de overblijfselen van een voormalige steenfabriek. In Elst (Utr., niet te verwarren met Elst in de Betuwe!!) steken we de provincialeweg over en komen via via in een stiltegebied terecht. In zo’n gebied hoef je niet doodstil te zijn, zo erg is het nou ook weer niet. Maar we worden geacht onze geluiden beneden  de 40 decibel te houden. We stevenen inmiddels op de eerste wagenrust af en worden bij Sportpark De Burgwal getrakteerd op koeken en limonade/sapjes.

We volgen daarna eerst een stukje van het Cotlandenpad, langs de zoveelste tabaksschuur en zelfs een heus tabaksveldje. Met het veldje wil het Utrechts Landschap een stukje tabakshistorie laten zien hoe de tabaksvelden er vroeger uitzagen. Heel bijzonder.

Terug in Amerongen zien we de Molen Maallust uit 1830. Al heel gauw lopen we het dorp weer uit en komen terecht in het landgoed Zuylenstein. Nadat we exotische varkens hebben aanschouwd, mogen we ook een kijkje nemen in de moestuin. Mooie artisjokken zie ik daar; echt een plaatje waard. We steken de Rijksstraatweg over en volgen een pad langs de bosrand.

In Leersum is bij de Voetbalvereniging HDS de hoofdrust. Dat vind ik wel fijn, want het leuke van wandelen is het rusten.

Om 13.45 uur gaan we beginnen aan de tweede helft.  Boordevol natuur. Via de Vredeoordlaan is het een en al uitgestrekte weilanden .  Bij een boerderij zijn er verse eieren te koop. De vermelding dat de eieren vers zijn vind ik altijd zo komisch.

Natuurlijk moeten ze vers zijn, oude eieren koopt men  niet!

Bij het begin van de Ameronger Wetering gaan we weer een klompenpad op. Ik krijg opeens het gevoel dat dit wel eens een heel spannend paadje zou kunnen zijn. En ja, hoor, opeens een opstopping. Wat zou er aan de hand zijn? Oh, ik zie het al. We moeten een ‘bruggetje’ over van takken die verticaal gelegd zijn. Gerrit en Henk hebben een ‘leuning’ gemaakt  ter ondersteuning en Myriam steekt de helpende hand toe.   Wat een saamhorigheid , dus opluchting alom. Het vervolg van dit lange pad langs een sloot, is ook puur natuur.

Onder aan de dijk hebben we de tweede wagenrust en krijgen wederom een heerlijke versnapering.

Dan gaan we opnieuw de Ameronger Bovenpolder in. Het westelijke gedeelte. Staatsbosbeheer  noemt dit de grootste natuurparel in Utrecht. We hebben prachtige vergezichten en daardoor het zicht op de Utrechtse Heuvelrug.

In dit gebied moeten we echter  veel over hekken klimmen. Je kunt gelijk zien, wie er dagelijks mee doet met het televisieprogramma “Nederland beweegt”.

Tenslotte  lopen we langs het Kasteel Amerongen, wederopgebouwd in 1673 en thans in het bezit  van Stichting Kasteel Amerongen. Het behoort tot de ‘Top 100 van de Rijksdienst voor Monumentenzorg’ uit 1990.

Als laatste wil ik het nog even over die nieuwsgierige koeien hebben:  eerst staan ze je aan te staren en bezien de moeite die je hebt om over het hek te klauteren. Dan lopen ze voor je voeten en vervolgens gaan ze precies voor het hekje staan, dat je open wilt doen. Rare beesten, hoor.

Bij deze wil ik alle wandelaars bedanken voor deze gezellige dag, in het bijzonder Casper voor de organisatie en zijn helpers voor hun inzet.

Zeg nou zelf, we hebben het laag aan de grond en hoog in de lucht droog gehouden en dat is in dit landschap heel wat waard.

Verslag Maasdorpentocht 12 September 2018 Jeannette van Buuren

Voordat de kippen van stok komen, ben ik al op weg gegaan naar Ravenstein. Deze keer niet met de auto, maar met de trein. Heel goed te doen. De Maasdorpentocht wordt vandaag georganiseerd onder de bezielende leiding van Henk Pashouwer.
Ruim op tijd heb ik ingeschreven. Als ik aan de koffie zit, zie ik vele bekende gezichten, maar ook onbekende. Duidelijk mensen uit deze streek.
Henk heet ons om 10.00 uur van harte welkom. Hij is totaal overdonderd door de hoge opkomst (83 personen) en bedankt ons daarvoor. Hij vertelt wat de bedoeling is: vòòr de pauze de ene kant op langs de Maas en na de pauze de andere kant op. We laten ons verrassen.
Ravenstein is een vestingstad, met in 2012 ruim 3.500 inwoners. Een vestingstad is een met vestingwerken versterkte stad of nederzetting met als doel het controleren van strategische punten. We vertrekken vanuit het gemeenschapshuis met de mooie naam “Vidi Reo”.
Al gauw gaan we een dijk op en zien de Maas. Een prachtige rivier die 950 km lang is, in Frankrijk ontspringt, in Eijsden (L) ons land binnenstroomt en uitmondt via de Zuid-Hollandse Rijn-Maasmonding in de Noordzee.
Het eerste dorp dat we aandoen is Neerloon, dat benedenstrooms van de Maas ligt. Als we het weer verlaten, zien we het imposante Heilig Hartbeeld op de Maasdijk, uit 1943.
Trouwens, de hele dag gaan we dijkje op en dijkje af, dorpje in en dorpje uit. Elk dorp heeft zijn eigen karakter en zijn eigen kerk. En niet te vergeten mooie boerderijen met rieten daken.
Na Overlangel volgt het Sluiskespad en aan het eind daarvan wachten Felicia en Sjaak ons op met een bakkie koffie en een koek erbij. Erg lekker, bedankt. Hoor ik daar het Lang-zal-hij-leven weer? Inderdaad, deze keer is het voor Henk Dikken, die vorige week jarig was. Van harte Henk, en dat je nog vele jaren onze voorman mag zijn. Bij het begin van het dorp Herpen staat een kraam met kolossale pompoenen en kalebassen. Alles is te koop, maar mijn rugtas is te klein, dus gauw doorlopen. Als we ook dit dorp weer verlaten, gaan we de Hertogwetering over via een klein bruggetje. Deze wetering is een waterloop van 32,5 km lang en loopt van de Raam bij Grave naar het Gemaal Gewande in de gemeente Oss.
Het volgende dorp is Huisseling. Nou, daar heb ik werkelijk nog nooit van gehoord. We worden uitgenodigd om terug te komen, want op zaterdag 22 september is er een grote “Plee-bek Sjow”. Zullen er nog Soppers zijn die een toontje lager moeten zingen ?
Halverwege de route zijn we terug in Ravenstein voor de hoofdrust. Ik zit van gedachte te wisselen over de S.O.P. met Henk uit Wijchen. Hij vindt het leuk om met zo’n grote groep te wandelen. Echter, hij zou liever om 7.00 uur willen starten dan om 10.00 uur. Ik kan zijn mening niet delen!!!
Na deze pauze lopen we langs de stellingmolen De Nijverheid uit 1857, de R.K. begraafplaats waar zich 4 oorlogsgraven uit het Gemenebest bevinden, langs historische tuinhuisjes en het “Philips van Kleefbolwerck”.
In de Maasuiterwaarden grazen brandrode runderen. Momenteel niet, maar dat doet er even niet toe. Deze runderras stond op het punt uit te sterven. Omdat dit een officieel erkend zeldzaam ras is, zijn Natuurmonumenten, betrokken agrariërs en particulieren met hart voor het ras een fokprogramma gestart. Voorbij het buurtschap Neerlangel zien we er wel een stelletje lopen grazen. Dikke, dunne, grote en kleine, van alles wat.
We lopen het dorp Demen door met een boerderij uit 1745, waar de oogst van appels net is binnengehaald. Daarna het dorp Dieden. Het is daar in de Achterstraat op nr. 9 bij de familie Van Erp, dat we onze 2e wagenrust hebben. Wat een gastvrijheid. Er wordt royaal blikjes limonade uitgedeeld en zo lang de voorraad strekt ook een koek. Het kan vandaag niet op. Wat worden we verwend.
Na het laatste dorp Deursen-Dennenburg komen we via het Stationspad bij het station Ravenstein. Laat ik er nu vanuit gaan, dat we linea recta naar het eindpunt zullen lopen. Maar neen hoor, Henk heeft nog een leuk ommetje voor ons in petto door het Natuurgebied “Roesterd/Lange Del”, dat een onderdeel is van de historische Maasmeander.
Nog een paar straten en dan hebben we het er weer op zitten.
Bedankt, Henk en alle medewerkers, voor deze bezienswaardige en interessante tocht.
Ik ben een liefhebber van kleine dorpjes, polderlandschap en historie. Dus ook ik ben totaal overdonderd geweest, maar dan van zoveel moois.

Verslag Stads & Strandwandeltocht 5 September 2018 Myriam v.d. Berg

Verslag Stad- en Strandwandeling 5 september 2018

De informatie die Monique en Peter met ons deelden, maakten dat wij deze tocht in de agenda hadden gezet. Zoveel bezienswaardigheden, strand en stad, daar wilden we graag bij zijn.

Het werd een bijzonder dag met een enerverende start.

Vanuit Brabant verliep onze heenreis voorspoedig, maar medewandelaars hadden meer moeite om Den Haag te bereiken: wolkbreuken, lange files.... Uiteindelijk aangekomen kwam daar nog het parkeerprobleem om de hoek kijken. Menig chauffeur is de auto meerdere malen gaan verzetten of knoopte een kilometer aan de route vast om de auto op een plekje te krijgen waar aan het einde van de dag geen briefje onder de ruitenwisser zou zitten.

Dit maakt dat de klok van 10 nadert en we de start even uit moesten stellen. Dat vinden we niet erg, want inmiddels trekt de hevige regen ook over Den Haag.

Monique doet in de kantine van het volkstuinencomplex haar openingswoordje en mag een oorkonde uitreiken.

Daarna is daar onverbiddelijk het startmoment van onze wandeling: gewapend met poncho's en paraplu's stappen 42 dappere Soppers aan. Het duurde niet lang of onze voeten soppen in de schoenen, het water stroomt over de paden. Kortom: een twee uur durende bui, die je niet vaak meemaakt.

Hoe anders dan Jeannette in het vorige verslag opmerkte over de mooie nazomerdagen....

Maar het droogt  op en uiteindelijk komen we met zowaar een flauw zonnetje aan op de Scheveningse boulevard.

Ondertussen hebben we fraai gewandeld door het Haagse bos en konden we de bijzondere villawijk Marlot met de meest gelijksoortige voorbeelden van de Nieuwe Haagse School bewonderen.

Via Wassenaar, en na een aangename pauze voor een sapje en een wafel, komen we in de duinen. We passeren de Waalsdorper Vlakte met de Bourbonklok. Deze klok wordt ieder jaar op 4 mei geluid ter nagedachtenis aan (zoals op de plaquette verwoord staat) de vele landgenoten die het offer van hun leven voor onze vrijheid brachten.

We staan een moment stil op deze plaats, die je vanzelf stil maakt.......

Op de boulevard van Scheveningen, met 16 km in de benen, hebben we een half uur pauze. Ieder kan kiezen waar hij/zij deze doorbrengt. Wij pakken een stevige kop koffie bij de Mac. Na de pauze volgt nog een bijzonder bezoekje, de Lourdeskapel, waar een getrouwe kopie op schaal van de Lourdesgrot te zien is. Ik kende het bestaan van deze kapel niet. Wie wil, bezoekt de kapel. Ik maak ook graag gebruik van deze mogelijkheid.

Via verschillende parken naderen we Den Haag. We lopen langs het fraai vormgegeven Indisch monument, bestaande uit 17 bronzen beelden. Het is op 15 augstus 1988 onthuld door (de toenmalige) koningin Beatrix ter nagedachtenis aan de Nederlanders die in de Tweede Wereldoorlog slachtoffer geworden zijn van de Japanse bezetting.

Uit de 17 mensenfiguren spreekt de symboliek van het leed van de bezetting en de strijdlust voor een vrije toekomst.

Dan volgt een reeks van bijzondere plaatsen. Als eerste is daar het Vredespaleis. Hèopa pakt zijn kans en maakt een foto binnen de hekken, weliswaar onder toeziend oog van de bewakers. Alle auto's die het terrein op willen rijden, worden nauwkeurig met detectoren onderzocht.

We komen langs tal van bekende plaatsen, we zien paleizen, standbeelden,

lopen langs de Hofvijver en komen op het Buitenhof en Binnenhof. Helaas geen politici of cameraploegen te zien, wel staat er de altijd aanwezige ijscokar...

Via het park Koekamp en opnieuw het mooie Haagse bos met fraaie vijverpartijen lopen we terug naar het volkstuincomplex. Vlak voor aankomst is er nog een 2e wagenrust en krijgen we nog een drankje en een lekkere chocoladereep aangeboden. De normale eindtijd van 4 uur is inmiddels ruim verstreken en volgens mijn voeten, hebben we ook meer dan 25 km gelopen.... Maar het was de moeite waard!

Monique en Peter, dank je wel voor deze mooie wandeldag.

Myriam van den Berg

Verslag voorlopen Mooi Zwijndrecht 5 September 2018 Quirinus Hoogland

ZWIJNDRECHT      'VOORLOPEN'      5 SEPTEMBER 2018

De een na de ander komen ze binnen. Vandaag is het de voorloopdag. Hoewel de route in mijn ogen van goede kwaliteit is, ben ik benieuwd wat anderen ervan denken. Dat zal ik later op de dag horen. Aad, Bert en Joop met Heine als meeloper gaan ernaar kijken. Het weer is niet bepaald om over naar huis te schrijven. Het is zwaar bewolkt en het neigt naar regen, maar voorlopig is het nog droog. Dit in tegenstelling tot de zware buien die even ten noorden van ons gevallen zijn.

Doordat Bert zich verslapen heeft, wordt het aanvangstijdstip iets uitgesteld. Hij is zonder ontbijt van huis vertrokken, dus een punt appeltaart wil erbij hem wel in. De anderen hebben zich al eerder tegoed gedaan aan deze specialiteit van mijn hand. Maar omstreeks half tien is het toch zo ver dat we de deur uit kunnen. Voor het gemak lopen we naar het dichtstbijzijnde punt van de route, het wandelpad nabij de Pietermankerk, om daar te beginnen. Ikzelf ben van plan om in ieder geval tot Rijsoord met de voorlopers mee te lopen.

Hoewel vrouwen de naam hebben, kunnen mannen er ook een houtje van, kletsen. Menig woord wordt er onder elkaar gewisseld. We zien elkaar niet vaak en de wereld draait door. Er gebeurt van alles. Onderwijl wordt mij van alles gevraagd over het parkoers. Ach, de route mankeert niets aan. Ondanks dat Zwijndrecht een beetje ingeklemd zit tussen Rotterdam en Dordrecht, heeft het toch een geheel eigen karakter. Het heeft de naam van de groenste stad van Nederland, of wil dat althans worden. En na een paar kilometers lopen we door alleen maar groen. Natuurlijk is er het lawaai van langskomende of rangerende treinen. Uiteindelijk kunnen we er niet onderuit dat één der grootste rangeerterreinen, de Kijfhoek, zich op Zwijndrechts grondgebied bevindt.

Wij nemen afstand van dit gebeuren en zoeken onze weg door het Develgebied en wanen ons tussen het riet op een andere planeet. De rust die hier heerst is een weldaad voor de ziel. De enige geluiden zijn die van vogels die van grote hoogte het water induiken om een visje te verschalken als ontbijt. Ook de rietpluimen die door ons beroering komen, geven een licht ruisend geluid. Verder horen we een opmerking van deze of gene over de schoonheid van dit gebied. De druppels van de regen van afgelopen nacht strijken langs onze benen, maar deren ons niet. Wat ons zorgen baart, is de alsmaar donkerder wordende lucht. Houden we het droog is de vraag. Joop heeft er spijt van dat hij zijn jasje thuis heeft gelaten. Alleen ik ben optimistisch en huppel vrolijk in shirt en korte broek voort.

Maar bij het naderen van Heerjansdam en net als we bij 'Heer Jans', de tennisvereniging zijn, begint het te spatten. Ik stel voor om even naar binnen te gaan en daar de verdere bui af te wachten. We treffen het dat de kantinebeheerder aanwezig is en ons van een drankje wil voorzien. Intussen valt de regen recht naar beneden en lachen we om het geluk dat ons ten deel is gevallen. Als de bui is opgehouden en Bert zijn meegebrachte boterhammen heeft verwerkt, staan we op en vervolgen we onze route. We verlaten Heerjansdam en betreden het Ridderkerks territorium. De regen van afgelopen nacht en de bui van daarnet zijn niet te merken in het Waalbos en de weg naar Rijsoord. Af en toe prikt de zon door de grijze brij en het wordt voelbaar warmer.

Als we het 'Wapen van Rijsoord' voorbij zijn, zie ik dat 'mijn bus' over twee minuten gaat vertrekken. Met een vlugge groet neem ik afscheid en gaan zij verder op de tocht. Ik neem de bus naar huis, waar ik een half uur later ben. Na de lunch even douchen en dan de koffer in. Volgens mijn berekening zijn mijn makkers rond drie uur terug op honk.

Precies drie uur zien we Heine als eerste de straat inlopen en de anderen volgen er kort achteraan. Benieuwd naar hun oordeel kijk ik hen vragend aan. Als uit één mond klinkt het 'verrassend mooi', waarna het benodigde drinken op tafel komt, want in de loop van de middag is het steeds warmer geworden en zijn er zweetdruppels los gekomen. Van regen is geen sprake meer geweest. Voldaan keren mijn gasten huiswaarts en ik zak voldaan in mijn stoel.

Quirinus.

Samen Op Pad

 Stichting Samen Op Pad

S.O.P.

 In 2006 werd Gerrie van den Brink 50 Jaar. Om  dat te vieren organiseerde ze voor al haar wandelvrienden en -vriendinnen een wandeling. Het werd niet zomaar een wandeling, maar het grootste deel van het inschrijfgeld werd besteed aan een goed doel; de kinderen van Serekunda in Gambia.

De naam bedacht ze door het woord Sara in tweeën te knippen en daar Gambia tussen te plaatsen Sa Gambia Ra. Met het woord ‘walk’ maakte ze het geheel af SAGAMBIARAWALK. Door het succes van deze wandeling bleef het niet bij één keer en organiseerde Gerrie onder protest, maar op aandringen van de wandelaars, de wandeling voor de tweede keer.

Omdat Gerrie het terecht niet meer zag zitten de verantwoording voor de organisatie alleen te dragen, heeft ze samen met enkele wandelvrienden, Rolf Craanen en Kees de Groot, een wandelcomité opgericht.

De naam Samen Op Pad werd bedacht en dat blijkt een zeer passende naam te zijn. Bij het aanvragen van een domeinnnaam bleek dat de domeinnaam Samen op pad reeds bestond, dus werd er wc (wandelcomité) aan de naam toegevoegd.

Het wandelcomité Samen Op Pad is aangesloten bij de Stichts Gooise Wandelsport Bond (SGWB). De SGWB is een onderdeel van de Nederlandse Wandelbond (NWB)

In 2014 besloot het toenmalige bestuur om van het wandelcomité een stichting te maken. Vanaf 11 juni 2014 gaat het wandelcomité verder als Stichting Samen Op Pad

Eind 2014 ontstond door de fusie tussen NWB en KNBLO-NL een nieuwe bond de KWBN. Het Stichting bestuur besloot om zich ook daar bij aan te sluiten. De SGWB gaat als zelfstandige bond door. De stichting is dus vanaf 1 januarie 2015 aangesloten bij 2 wandelbonden de SGWB en de KWBN dit allemaal met de gedachte om de wandelaars breed van informatie te voorzien omtrent de geboden diensten. 

Op deze site https://www.samenoppad-wandelen.nl vindt u van alle informatie die met de activiteiten van Samen Op Pad heeft te maken.

U vindt er alles over de SAGAMBIARAWALK, het groepswandelen, onze goede doelen, de wandelkalender, de samenstelling van het bestuur, verslagen (ook financieel), een fotoalbum en er is informatie over een digitale nieuwsbrief.

Mocht u desondanks vragen hebben stuur een mail naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Wij hopen u spoedig op een van onze wandelingen te mogen begroeten.

Stichting Samen Op Pad

Belangrijke datums;

• Eerste Sagambiara-Walk – 23-12-2006
• Aangemeld comité Samen op Pad bij de SGWB/NWB - 08-09-2008
• Eerste groepswandeling 15-10-2008
• Oprichting stichting Samen Op Pad - 11-06-2014
• Direct lid NWB -19-07-2014 overgang 1-1-2015 KWBN
• Officieel aangemeld als stichting Samen Op Pad bij KWBN - 15-3-2015

10 Jaar groepswandelen

SAMEN OP PAD BEREIKT MIJLPAAL……… 10 JAAR GROEPSWANDELEN.

Op 10 oktober 2018 vindt in Amersfoort een bijzondere groepswandeling plaats.
Om 10 uur precies start daar vanaf de kantine van voetbalvereniging Amsvorde de jubileumwandeling van Samen Op Pad.

Op 15 oktober 2008 werd vanaf deze locatie de allereerste groepswandeling van Samen op Pad georganiseerd. Rolf Craanen geassisteerd door Co Stam had daar voor een zeer gevarieerde wandelroute gezorgd, waarbij zowel de bosrijke omgeving als de historische binnenstad werden aangedaan. Gerrie v.d. Brink en Wim Freriks waren mede de initiatiefnemers voor deze tocht. Hieronder twee foto’s van deze allereerste groepswandeling.

Voor meer foto's klik hier

Met drieëndertig deelnemers werd de tocht meteen een succes, al werd het laatste deel van de route in de regen afgelegd. Het was dus van begin af aan al ’soppen’, zoals een deelneemster toen verwoordde. Samen Op Pad is inmiddels uitgegroeid tot een stichting die buiten de zomerperiode bijna wekelijks een groepswandeling aan de wandelaars kan aanbieden. Dit doordat een groot aantal organisatoren bereid is om in eigen omgeving een groepswandeling te verzorgen. Je komt daardoor in allerlei plaatsen groepswandelingen tegen; van Lelystad tot St. Michielsgestel, van Bloemendaal tot Zijderveld en dus ook in Amersfoort. Steeds staat er een tocht van ca. 25km op het programma.

Op de site www.samenoppad-wandelen.nl is alle informatie over de tochten te vinden. Ook over de twee goede doelen, El Seibo en de Asian Care Foundation, die door het groepswandelen ondersteund worden. Inmiddels is het gemiddelde aantal deelnemers per wandeling opgelopen tot ruim tachtig. Uiteraard blijft de Sagambiara-Walk, waarmee alles voor Samen op Pad ooit begon, naast de groepswandelingen op de kalender staan. Daarover in een volgend SGWB-contact meer.

De jubileumeditie op 10 oktober belooft een bijzondere tocht te worden op een voor Samen Op Pad historische plek. Natuurlijk zullen een aantal punten, die in 2008 in de route zaten, ook nu weer aangedaan worden. Iedereen die van gezellig wandelen in een groep houdt, wordt bij deze van harte uitgenodigd om aan deze bijzondere tocht deel te nemen.

Samen Op Pad

Route Amersfoort 15 Oktober 2008