Verslag Carpe Diem vanuit Uithoorn 26 Juni 2019 Jeannette van Buuren
Het zal een snikhete dag worden, zo is voorspeld.
Daarom heeft de organisatie een hitteplan uitgevaardigd. Een mogelijke inkorting van de route en extra “waterpunten” zijn haar maatregelen. De wandelaars zelf moeten zorgen voor voldoende eten en drinken en een goede bescherming. Dat moet toch te doen zijn, nietwaar? We moeten ook goed op elkaar letten. We worden verzocht om vreemd gedrag van een medewandelaar aan de organisatie te melden! Ja, hallo, dan kan ik wel aan de gang blijven, want sommigen doen altijd al een beetje vreemd. Maar vandaag let ik extra op.
Gelukkig valt de temperatuur – zeker in de ochtend - mee (19 tot 23 graden) en kunnen we onbezorgd om ons heen kijken.
Voor de start neemt voorzitter Wim Freriks het woord en vertelt dat dit de laatste georganiseerde tocht is van Chris en Ans Woerden. Hij bedankt hen voor hun jarenlange inzet voor het Comité Samen Op Pad. Het heeft het Bestuur behaagd om beiden te benoemen tot Lid van Verdienste. Onder een luid applaus worden schildjes en bloemen overhandigd.
Vanuit Het Rechthuis en met 57 deelnemers gaan we van start. Wim is vandaag de captain en leidt ons via de Prinses Irenebrug over de Amstel de provincie 
Noord-Holland uit en de provincie Utrecht in. We maken eerst een rondje Amstelhoek, een klein dorp met slechts 1000 inwoners, maar met een prachtig uitzicht op de Amstel.
Daarna gaan we er langs lopen. Deze rivier is gekanaliseerd en vormt voor een deel de grens van Noord- en Zuid-Holland en Utrecht. Het gebied langs de rivier wordt aangeduid als Amstelland.
Al gauw volgen we De Kromme Mijdrecht en hebben prachtige vergezichten op water, weilanden en mooie huizen.
Bij de Pondskoekersluis, een schutsluis gelegen in de Kerkvaart waar deze aansluit op de Kromme Mijdrecht, is de eerste wagenrust. We worden verrast met o.a. een pecanbroodje. Ik heb het nog nooit gegeten, maar zo lekker….. dus ik geniet er dubbel van.
Verder gaan we weer en lopen langs het dorp De Hoef. We volgen wederom een heel stuk De Kromme Mijdrecht. We zien prachtige tuinen met veel hortensia’s in allerlei kleuren. Een lust voor het oog. Ik loop een eind op met Henk uit Vianen. Hij meldt mij dat hij voor mij een kaarsje heeft opgestoken in de Basiliek van Santiago de Compostella. Dat had ik hem gevraagd te doen. Nu hij daarover vertelt, raak ik ontroerd en krijg ik kippenvel, zo mooi vind ik dat.
Via de Molenkade, onderdeel van De Rampjaarroute, doorkruizen we een weiland en via een omhaal zijn we weer langs De Kromme Mijdrecht, maar dan aan de overzijde.
Bij zorgboerderij De Lindehorst is er een extra stop en wordt ons een stukje kaas aangeboden.. Op
de hoek De Hoef Westzijde en Ruige Kade zijn we weer bij de Amstel. Bij Vrouwenakker, een buurtschap met 285 inwoners, steken we de Amstel over en wandelen als vanzelf bloemendorp De Kwakel in. Alle tuinen hier zijn juweeltjes en ook aan de lantaarnpalen hangen mooie bloembakken.
De hoofdrust is in Dorpshuis “De Quakel”, de een gaat buiten zitten, de andere binnen. De bediening is vlot en vriendelijk en na een half uurtje is iedereen verkwikt. De zon is inmiddels verschenen. Hoeden en petten worden opgezet. De route gaat om het dorp heen. We lopen over de Fladderdijk. Aan weerskanten is er het hoge riet; als je even niet oplet sta je met je voeten in het water. We zien regelmatig grote vliegtuigen overkomen, want we zijn immers in de buurt van Schiphol. De tweede wagenrust is op een parkeerplaats en daar krijgen we een heerlijke banaan, een sapje en je kunt er ook water krijgen. We vervolgen de route om de wijk Meerwijk heen met leuke bruggetjes. Deze wijk is gebouwd in de jaren 80 en 90 van de vorige eeuw. Ten slotte komen we bij de Boterdijk aan het Zijdelmeer. Deze langwerpige oude veenplas bestaat uit ca 11 ha open water en 6,5 ha oeverlanden omringd door een uniek natuurgebied.
Voor mij geheel onverwacht komen we aan bij het Amstelplein, waar achter Het Rechthuis staat.
Vreemd gedrag heb ik niet kunnen constateren, ofschoon ik wel Ben weer moest waarschuwen dat zijn veter los was. Het is ook altijd hetzelfde liedje.
Wat was dit een wonderschone dag. Ik ben op plekjes geweest, waar ik nog nooit eerder was. Dat het mooi weer was, vond ik ook zo bijzonder.
Van harte hoop ik, Chris en Ans, dat de zon nog vaak mag schijnen in jullie verdere leven.
Dank jullie wel voor de organisatie en voor de verzorging. Het was TOP. Chapeau.
Zeist, 27 juni 2019
Jeannette van Buuren
Huldiging van een bijzonder duo
AFSCHEID VAN EEN BIJZONDER DUO
Bij de Carpe Diem-tocht van Chris en Ans Woerden worden de beide organisatoren door voorzitter Wim Freriks extra in het Zonnetje gezet.
Chris en Ans hebben van begin af aan deelgenomen aan de groepswandelingen van Samen Op Pad.
Op de foto hieronder is dat te zien. Helaas moeten ze vanwege hun gezondheid en leeftijd een stapje terug doen. Ans en Chris
hebben naast het meewandelen met Samen Op Pad ook zo’n 15 tochten georganiseerd in de omgeving van Uithoorn en Mijdrecht.
Het waren altijd tochten die ons Soppers door prachtige stukjes natuur brachten, bijvoorbeeld langs de Kromme Mijdrecht.
Daarbij was de ver- zorging altijd tip top voor elkaar. Zij waren daarnaast bij de Sagambiara Walk altijd aanwezig om te assisteren
op het inschrijfbureau en bij de verzorging onderweg. Ook heeft Chris zich een tijd lang ingezet om wekelijks een wandelboekplaatje
te ontwerpen, dat een ieder die dat wou, van de site kon downloaden. Hij deed dat op zijn eigen wijze, foto’s in combinatie met een
leuk gedichtje of een passende spreuk. Niet zo lang geleden is hij met dit klusje gestopt.
Velen zullen in hun wandelboekje terugbladerend nog aan hem terugdenken. Gelukkig kunnen Ans en Chris toch nog, zij het op
een kortere afstand en in eigen tempo, van het wandelen genieten. Naar we hopen mogen ze zo nog lang de wandelsport beoefenen.
Dat zij nu lid zijn van verdienste bij Samen Op Pad is niet meer dan terecht, als je ziet wat zij voor ons gedaan hebben.
TERUGBLIK OP EEN BIJZONDER SOP-DUO…. ANS EN CHRIS WOERDEN
Net ingeschreven voor de eerste SOP-tocht in oktober 2008. Vanuit Amersfoort organiseer-
de Rolf Craanen de eerste tocht en Chris en Ans waren toen al bij.
Ook bij deze eerste tocht werden er routes uitgezocht waar wat te beleven viel.
Ans en Chris, het ga jullie goed en we
wensen dat jullie nog lang samen
gezellig mogen wandelen en van jullie 
familie genieten.
Namens alle Soppers
Verslag Natuurtocht Huizen 19 Juni 2019 Deliana Pison
NA EEN VOORSPOEDIGE BUS EN TREINTOCHT EN EEN KLEIN STUKJE LOPEN KWAM IK AAN BIJ HSV DE ZUIDVOGELS AAN DE BESTEVAER IN HUIZEN, DE STARTLOCATIE VAN SOP-TOCHT 307. WE ZOUDEN DAAR TE GAST ZIJN BIJ MAARTEN DE GRAAF EN DEZE HEETTE ONS VAN HARTE WELKOM IN DE MOOIE EN GEZELLIGE SPORTKANTINE.
OM NEGE UUR KWAM IK ER BINNEN VALLEN EN HET VIEL ME DIRECT OP HOE RUSTIG 'T ER WAS. EN DAT ZOU VOORLOPIG NOG WEL EVEN ZO BLIJVEN ,WANT HET LIEP VANDAAG NIET ECHT STORM MET HET AANTAL DEELNEMERS. HOEWEL, DAT WAS WAAR OOK, NAMELIJK DAT DE 4-DAAGSE IN LAREN DAAR DEBET AAN ZOU KUNNEN ZIJN. MISSCHIEN OOK VANWEGE HET FEIT DAT ER WELLICHT EEN BAKWATER UIT DE HEMEL
ZOU KUNNEN KOMEN VALLEN. MAAR DAAROVER LATER MEER. EERST MAAR EVEN VERMELDEN DAT WE UITEINDELIJK UITKWAMEN OP 24 DEELNEMERS. ALVORENS TE VERTREKKEN HAD HETTE NOG EEN MOOIE OORKONDE UIT TE REIKEN AAN JOHAN HETTERSCHEIT,EN WEL OORKONDE NR 9. DAT IS DUS VOOR 216 WANDELIN-GEN! GLUNDEREND NAM HIJ DEZE IN ONTVANGST. VAN HARTE GEFELICITEERD JOHAN! OP 20-3-2013 LIEP JIJ JE EERSTE BOEKJE VOL EN NU NA 6 JAAR, BEZIT JE ER 9. DAT IS TOCH PRACHTIG!
JA EN TOEN WAS HET TIJD OM VAN START TE GAAN. MET EEN BEETJE TEGENZIN WERDEN ER ALVAST PONCHO'S EN OVERIGE REGENKLEDIJ AANGETROKKEN, WANT ER HING ME TOCH EEN LUCHT...... NIET VEEL LATER WAS HET FLINK RAAK EN OPENDE PLUVIUS DE SLUIZEN. NU ZIJN WE WEL WAT GEWEND HOOR, ZEKER NA VORIGE WEEK, TOEN WE BIJNA DE GEHELE TOCHT LETTERLIJK HEBBEN LOPEN SOPPEN IN DE DOORWEEKTE SCHOENEN EN HET OM 15.15U PAS DROOG WERD. NU ECHTER KWAM ER NA EEN HEVIG GIETSEL (WE KONDEN HEEL EVEN SCHUILEN GELUKKIG) NOG EEN ANDER FENOMEEN BIJ KIJKEN WAAR JE NIET ECHT BLIJ VAN WORDT: NAMELIJK ONWEER! WE BLEVEN ALERT, WANT HOE WAS 'T OOK ALWEER? OH JA, ALS JE TUSSEN LICHTFLITS EN DONDERKLAP 10 SECONDEN TELT, IS DE BLIKSEM OP RUIM 3KM VAN JE VERWIJDERD. HET WAS STIL IN DE GROEP, MEN WANDELDE FLINK DOOR, LATER HADDEN WE 'T EROVER DAT VELEN HADDEN LOPEN TELLEN ZOALS BOVEN OMSCHREVEN EN JA, NA EEN FLINKE FLITS MET DAARNA VRIJ SNEL EEN HARDE ONWEERSKLAP, JA............
TOEN ZAT DE SCHRIK ER TOCH WEL WAT IN. HETTE HIELD 'T GOED IN DE GATEN EN NAM GEEN ENKEL RISICO EN ZO WERD NA OVERLEG MET DE OVERIGE CREW-LEDEN EN MET ONS, BESLOTEN DE ROUTE WAT TE WIJZIGEN, DAAR IN DE OMGEVING OOK OPEN STUKKEN WAREN MET WATERVLAKTES. DAT WAS HET STUK NAAR EEN LANDPUNT GELEGEN AAN HET GOOIMEER MET DAAROP EEN KLEINE VUURTOREN. MAAR NOG VOOR DEZE ROUTEWIJZIGING VAN KRACHT GING, WAREN WE NAAR DE HAVEN VAN HUIZEN GEWANDELD, MET ZICHT OP HEEL VEEL BOTEN. MIRJAM, DIE NAAST ME LIEP, EN IK WILDEN EEN PRACHT-EXEMPLAAR UITZOEKEN MAAR DIE ZAGEN WE ZO GAUW NIET TUSSEN DOBBEREN. NOU, DAN MAAR NIET VANDAAG.
WAT WEL INDRUK MAAKTE WAS DE ROBUUSTE OUDE NED. HERVORMDE KERK UIT 1380 IN HUIZEN ZELF. OOK WAS ER EEN KERK VANDE PINKSTERGEMEENTE, WAAR WE EVENEENS LANGS LIEPEN. DAAR STOND EEN INDRUKWEKKENDE TEKST OP VERMELD. VAN CASPER MOETEN WE WEL EENS LETTEN OP TEKSTEN DIE OP KERKEN STAAN, MAAR DAAR IK OP DAT MOMENT NIET WIST DAT IK DIT VERSLAG ZOU SCHRIJVEN EN HET GOOT VAN DE REGEN, HEB IK DIE TEKST NIET OP KUNNEN SCHRIJVEN. MAAR MENSEN, HET WERD OP EEN GEGEVEN MOMENT NA RUIM 
EEN UUR DROOG, ZO DROOG DAT WIJ OOK DROGER WERDEN. DE WAGENRUST KONDIGDE ZICH AAN EN DE 2 LIEVE DAMES-MET-DE HEERLIJKE- KOEKEN - EN- SAPJES. DIE RIEPEN VERBAASD: "JULLIE ZIJN HELEMAAL NIET NAT". ZE HADDEN MET ONS MEEGELEEFD TEN TIJDE VAN HET OP ONS NEERDALENDE HEMELWATER.
NA DEZE GEZELLIGE STOP WERD ONS NOG EEN EXTRA KOEK EN SAPJE AANGEBODEN, ER WAS NOG OVER EN DAAR ER GEEN TWEEDE WAGENRUST ZOU KOMEN, KON-
DEN WE DAT HEEL GOED VOOR LATER OP DE DAG GEBRUIKEN.
VOORWAARTS GING HET WEER EN EVEN LATER DE HEI OVER. PETER KON ONDERTUSSEN WEER VOLOP FOTOGRAFEREN NU HET NIET MEER REGENDE EN EEN MAMA ZWAAN LIET ZICH MET 2 KLEINTJES OP DE GEVOELIGE PLAAT ZETTEN. WIJ KWAMEN DAAR OOK MEERDERE KEREN OP TE STAAN NATUURLIJK, HA HA. ZIE DE MOOIE FOTO-SERIE OP DE WEBSITE VAN DE SOP. OP NAAR NAARDEN GING 'T, OP NAAR DE GROTE RUST, BIJ SPORTVERENIGING N.V.C. ALDAAR, WAAR HET GOED TOEVEN WAS.
AANVANKELIJK HAD IK GEEN SOEP BESTELD, ALLEEN FRISDRANK, MAAR TOEN IK RONDOM MIJ DE GOED OGENDE GROENTESOEP ZAG EN ROOK, BESLOOT IK OOK EEN KOM MET DIE INHOUD TE BESTELLEN. EN DAT KON NOG. ZO, WAT WAS DIE GOED GEVULD, ZEG, ECHT ZOALS IN GROOTMOEDERS TIJD ZEGGEN ZE WEL EENS, MET GROTE , STEVIGE ZELFGE- MAAKTE BALLEN EN HEEL VEEL GROENTE, WAAR JE U TEGEN ZEGT. NOU BEN IK KAMPIOEN IN LANGZAAM ETEN EN OOK NU WAS IK ALS DE LAATSTE MET ETEN KLAAR, MAAR M'N WANDELMAATJES TOONDEN GELUKKIG VEEL BEGRIP. DIE SOEP WAS TROUWENS GLOEIEND HEET EN AL WORDT DE SOEP NOOIT ZO HEET GEGEGETEN ALS-IE WORDT OPGEDIEND. (IN EEN ANDERE BETEKENIS) NOU, NEEM MAAR ECHT VAN ME AAN DAT DEZE ZEER HEET WAS, MAAR OOK ZEER LEKKER! TIJD OM WEER IN DE BENEN TE KOMEN EN GOED GELUIMD TOGEN WE VERDER OP PAD. MIDDELS ONVERHARDE PADEN, LANGS HET GOOIMEER EN LANGS DE NAARDER ENG, MET KLEINE AKKERS EN DOOR EEN MEER DAN SCHITTEREND BOSGEBIED, GENAAMD HET MAGDALENA BOS. JA, BOSLIEFHEBBER HETTE (!) HAD IETS PRACHTIGS VOOR ONS UITGEZOCHT! WAT LIEPEN WE TE GENIETEN! OEF, EVEN EEN PITTIG KLIMMETJE, MAAR MET DE BELONING DAT WE "BOVEN" HEEL EVEN KONDEN RUSTEN. PETER MAAKTE VAN DE GELEGENHEID GEBRUIK OM VAN ONS EEN HEEL LEUKE GROEPSFOTO TE MAKEN .
HIJ ZEGT HIEROVER:"DIT IS EEN FOTO VAN HET SCHOOLKLASJE, WAARVAN HET SCHOOLREISJE IN HET WATER DREIGDE TE VALLEN”.DOLGELUKKIG ZITTEN ZE ER NA EEN DAGJE UIT. GOED, NA DIT BIJZONDERE MOMENT WAS HET NOG MAAR RUIM EEN KILOMETER LOPEN EN BRAK HET MOMENT VAN FINISHEN AAN!
HETTE, DANKJEWEL VOOR DEZE ONVERGETELIJKE DAG. HIJ BEGON EEN BEETJE NAT, MAAR IS ZEER ZEKER NIET IN HET WATER GEVALLEN! WOORDEN VAN DANK OOK AAN HET ADRES VAN JE LIEVE FAMILIE, DIE ONS ONDERWEG VERZORGDE. EN BIJ DEZE OOK AAN DE HELPERS
DIE MET JOU DE TOCHT UITGEZETTEN HEBBEN EN ONDERWEG ONS MET ALLES HIELPEN, ZODAT WIJ ZORGELOOS KONDEN WANDELEN.
HULDE! ER KOMT MEER VOOR KIJKEN DAN MENSEN IN HET ALGEMEEN DENKEN.
TENSLOTTE VERHEUGEN WE ONS OP VOLGENDE WEEK, OP DE TOCHT IN UITHOORN, WAAR HET IN IEDER GEVAL EEN WARM WEERZIEN ZAL WORDEN MET ANS EN CHRIS! OOK IS ER SPRAKE VAN EEN HITTEGOLF. DUS IN ALLE OPZICHTEN WORDT HET WARM! WE GAAN HET ZIEN!
Deliana Pison
Verslag Verwentocht 12 Juni 2019 Jeannette van Buuren
Al de hele ochtend heb ik lopen gniffelen, want ik ga naar de 3e Verwentocht in Zijderveld.
Nou zijn eigenlijk alle SOPtochten stuk voor stuk verwentochten, maar eenieder die de vorige twee edities heeft meegemaakt, weet wat ik bedoel.
In het dorpshuis De Krooshof zie ik o.a. Della Oskam aan de inschrijftafel zitten en vraag naar haar gezondheid.
Als we gaan starten, neemt organisator Gerrit Oskam het woord en heet ons welkom. Tevens bedankt hij 89 deelnemers voor hun komst naar Zijderveld. Hij legt een beetje de route uit en wat wij kunnen verwachten. Ook vertelt hij dat in de hoofdrust” Kwaliaria” in Vianen een gedachtenisplek is gecreëerd voor Roos, een medewerkster die omgekomen is bij het schietincident in de tram in Utrecht. Hij vraagt om uit respect daar niet te gaan zitten. Dat we onder de indruk zijn van deze mededeling, blijkt uit de stilte die volgt.
Het eerste stuk van de route is een beetje hetzelfde als twee jaar geleden. Ook nu gaan we richting Hagestein.
Ik zie vandaag veel optimistische wandelaars in allerlei soorten kledij. Korte broeken, mouwloze bloesjes, van alles is uit de kast getrokken voor een zonnige (?) dag. Echter, vlak voordat we het dorp in lopen begint het behoorlijk te regenen en dat zal , volgens de buienradar, een groot deel van de dag zo blijven. Mijn ervaring is dat de sfeer er dan nog beter op wordt, niemand trekt zich er wat van aan.
Tegenover de kerk is de wagenrust. We worden getrakteerd op een zelfgebakken kruidkoek, een sapje en er staan snoepjes op de tafel.
Terwijl iedereen druk doende is om de regenkleding aan te trekken en zijn haar te fatsoeneren, klinkt onverbiddelijk het fluitje weer en moeten we verder.
Buiten het dorp gaan we een recreatiegebied in, om een grote plas heen, dat ontstaan is door zandwinning voor de aanleg van de A27. Is best wel een prachtig gebied geworden
.
We gaan de Lekdijk op en hebben een mooi uitzicht op de Lek. We komen langs het sluizencomplex. Dit bestaat uit een stuw en een schutsluis. Het complex is voltooid in 1960 en is gelijk aan dat bij Driel en Amerongen. Met deze drie stuwen gezamenlijk kan een groot deel van de waterhuishouding van Nederland geregeld worden.
Na een snelweg blijven we de dijk volgen tot in Vianen. Via de stadspoort komen we op een plein, waar de wekelijkse markt is. Maar we kunnen niet op koopjes afgaan, want de groep gaat alsmaar verder. Via een trapje en langs een gracht, komen we bij onze hoofdrust aan. Bij de ingang is dat gedachtenisplekje voor Roos. Twee foto's van een spontane vrolijke meid met daarnaast twee kaarsen in windlichten. Het is toch wat.
Mijn bestelde broodje met kaassoufflé ligt al te wachten en met een beker koffie heb ik een heerlijke lunch.
Na een half uurtje maakt iedereen zich op voor het tweede gedeelte. We lopen door nieuwe wijken van Vianen om uiteindelijk uit te komen bij het Merwedekanaal. Dit kanaal verbindt het Amsterdam-Rijnkanaal in de stad Utrecht met de Boven-Merwede ten zuiden van Gorinchem. Een leuk bootje vaart langs. Ineens komt het liedje van vroeger in me op “Jij en ik in een bootje, in een gezellig slootje……” van de Bibits.
Via de Bolgerijensebrug steken we het kanaal over en dan lijkt het wel alsof al het water van het Merwedekanaal over ons heen gekieperd wordt. Het hoost. Tot mijn verbazing zie ik verderop mensen die aan het golfen zijn. Die laten zich ook niet gek maken.
Via de Kostverlorenweg komen we bij de 2e wagenrust.
En daar krijgen we de knaller van de dag, het fruithapje.
Iedereen smikkelt en smult van allerlei stukjes fruit, zoals appel, kiwi, meloen en ananas. Wat een werk zal dat geweest zijn . Er is nog kruidkoek over en er zijn nog snoepjes.
Na deze aangename verpozing soppen we verder. Maar… om 15.15 uur komt dan toch de zon. Juist als we over een leuk paadje in het griendland lopen met veel bruggetjes, waarbij je wel voorzichtig moet zijn. Ze kunnen glad zijn na al die regen.
Uitkomend op de Zijderveldseweg is het nog twee kilometer naar het eindpunt. Tot mijn verrassing staat de familie Oskam weer ergens langs de weg met snoep. Het houdt maar niet op.
Het was een zware dag, maar wat heb ik genoten van zoveel gastvrijheid en vriendelijkheid.
De gemeente Vijfheerenlanden beslaat een groen gebied rondom twee snelwegen.
Doordat ik onder de paraplu weinig gezichtsveld had, heb ik eens gezien hoeveel verschillende bloemen er in de bermen staan. En al die bloemen zou ik jullie – Gerrit, Della, Maaike en Jan – willen aanbieden voor al jullie werk. Zo groot is mijn dank.
Zeist, 13 juni 2019
Jeannette van Buuren
Overhandiging geld aan onze goede doelen
Op donderdag 23 mei 2019 was het zover: de jaarlijkse overhandiging van het geld dat alle SOP wandelaars het afgelopen jaar weer bij elkaar hebben
gewandeld aan de twee goede doelen die wij ondersteunen: Asia Care Foundation en El Seibo werkgroep Putten. Ine de Vroom en Aalt Koopman hadden hun tuin beschikbaar gesteld om gezellig bij elkaar te kunnen komen.
Voorafgaand een korte inleiding. Met Gerrie van den Brink, de oprichtster van SOP en voor veel van de SOPpers een oude bekende, gaat het goed. Zij voelt zich, ondanks de slechte prognose van haar artsen vorig jaar, beter dan zij zich de afgelopen 10 jaar heeft gevoeld. Dat was erg fijn om te horen en we hopen dat haar gezondheid zich zo goed blijft ontwikkelen.
Voor mijn als nieuwkomer in het SOP bestuur was dit een interessante avond omdat er van beide goede doelen een afvaardiging was . Bob van Rijn, die een paar jaar geleden ook in Oosterbeek een presentatie heeft gegeven, en Johan en Stoffel Bos van El Seibo werkgroep Putten.
De door SOP gekozen goede doelen worden door Gerrie met zorg uitgekozen en moeten aan een aantal criteria voldoen:
- het doel moet kleinschalig en overzichtelijk zijn
- het geld moeten alleen aan het doel zelf uitgegeven worden
- het doel moet inzage geven wat er met de gelden wordt gedaan.
Door de aanwezigheid van de heren kregen we hier een duidelijk beeld van.
Bob van Rijn droomde er vanaf het begin jaren negentig al van om kansarmen in Azië te helpen. Bij toeval kwam Bob in contact met Hein Hoeré, al 30 jaar zendeling in Colombia, en zo ging het balletje rollen. In 2010 heeft Bob de knoop doorgehakt en heeft huis en haard verkocht om sober levend en zelfvoorzienend in Thailand hulp te kunnen bieden aan kansarmen. Door maandelijks families te voorzien van rijst, garnalenpasta, olie, zout, luiers en medicijnen biedt hij een basis waardoor families kunnen voorzien in hun primaire behoeften.
Bob biedt deze hulp aan weduwen, wezen, gehandicapten, een kindertehuis, een lokaal overheidsziekenhuis en werkt hij samen met de Rescue Phetkasem Foundation. Bob spreekt en schrijft Thais wat het contact met de bevolking uiteraard ten goede komt.
Ik was erg onder de indruk van zijn verhaal. Om zo je veilige bestaan in Nederland op te geven, geen cent voor jezelf aan te nemen en zoveel families een menswaardig bestaan te bieden…..bewonderingswaardig! U kunt meer lezen over Bob en zijn leven in Thailand op onze website https://www.samenoppad-wandelen.nl/index.php/goededoelen of op de website van http://asiacarefoundation.org/
Het verhaal van vader Stoffel en zoon Johan heb ik ook met bewondering aangehoord. De sloppenwijk Villa Guerrero in El Seibo in de Dominicaanse Republiek is ontstaan na de orkaan Georges waarbij veel mensen alles wat zij bezaten kwijtraakten. Vanaf 2004 is door El Seibo werkgroep in samenwerking met World Servants hulp geboden bij de opbouw van klaslokalen, elektra, een school en toiletten. In een wijk met 900 gezinnen zijn toiletten belangrijk om infectieziekten terug te dringen. Bijna niet voor te stellen dat deze, voor ons zo vanzelfsprekende voorziening, vrijwel ontbrak. Stoffel en Johan vertellen met passie over het doel dat hun zo na aan het hart ligt. Ook over dit doel kunt u meer lezen op onze website en op de website van http://seibowerkgroep.nl/
Na deze mooie en gepassioneerde verhalen brak het moment aan waarop Gerrie bekend ging maken hoeveel we daadwerkelijk bij elkaar hebben gewandeld. Het is een resultaat waar de 3.902 groepswandelaars en 371 deelnemers aan de Sagambiaratocht trots op mogen zijn, want Gerrie mocht Bob een certificaat overhandigen van € 2.300,00 en Stoffel en Johan maar liefst € 2.800,00
Misschien een druppel op de gloeiende plaat maar wel een druppel waarvan we zeker weten dat die volledig ten goede komt aan het doel van de heren! Ik hoop dat u ook het komende jaar weer met veel plezier met onze mooie tochten meeloopt. Het besef dat we al lopend en genietend van onze mooie land met veel lol en plezier makend zo kunnen bijdragen aan twee mooie goede doelen……ik vind het een mooie gedachte!
Sonja Hultzer-van der Brugge
