Informatie Graaf van Burentocht 17 Oktober 2018
4e Graaf v Buren tocht-Tiel
In de 4e Graaf v Burentocht Ben ik op zoek geweest naar nieuwe mooie paden en die heb ik ook gevonden. De route naar en van het prachtige Oranje stadje is totaal veranderd. Wat betekend dat een groot deel nieuwe route is ontstaan die erg leuk en aantrekkelijk is. Natuur , cultuur en historie wisselen elkaar af. We starten in Restaurant Buitensporig gelegen bij het station van Tiel . De bediening wordt verzorgd door mensen met een verstandelijke beperking, die ons enthousiast zullen ontvangen en bedienen. Deze keer lopen we direct de stad uit en gaan richting Buren. Daar aangekomen lopen we natuurlijk langs als het moois wat Buren te bieden heeft. Zoals de stadsmuren, de Oranje molen , het weeshuis, de Lambertuskerk met zijn unieke toren , het hofje , de Waag waar vroeger de Heksen werden gewogen en , de Joodse Synagoge. Ook lopen we langs de replica van een 7 meter lang Engels kanon wat eeuwen lang op de rotsen van Dover heeft gestaan en Nederlands fabricaat was. Het gevaarte draagt de weinig toepasselijke naam Queen Elizabeths pocket pistol. En natuurlijk langs het standbeeld van Willem v Oranje en zijn vrouw en kinderen. Willem trouwde in 1551 met Anna v Buren , beide echtgenoten hadden veel baat bij dit huwelijk. Willem werd op slag een Schatrijk man en Anna Steeg naar de top van de adelijke hierachie . Uit dit huwelijk werden 3 kinderen geboren. Dit huwelijk mag worden gezien als de bakermat van ons huidige koningshuis. De café rust hebben we in het mooi ingerichte café de Hofhouding, omdat het wat klein is mag U natuurlijk ook in een van de vele andere café rusten maar wel op tijd terug zijn bij de Hofhouding. Na de rust lopen we Buren weer uit , nog even een blik op de imposante stadsmuur en dan op weg naar Erichem. Daar nemen we een prachtig klompenpad wat ik U niet wil onthouden. Met dank aan de inrichter van dit mooie pad. We lopen over het erf van verschillende boeren , door weilanden en een fruitbomgaard en door een wijngaard. Als we geluk hebben hangen de druiven nog aan de stokken. Na de wijngaard verlaten we het klompenpad en gaan op weg naar Tiel. De geschiedenis van dit prachtige Hanzenstadje gaat terug tot het begin van de 13e Eeuw toen het zijn glorietijd had. De Waal werd druk bevaren door Engelse en Duitse Schepen en Tiel was de schakel daar tussen. Wat veel werk en welvaart betekende voor Tiel en zijn bevolking. Toen dit tijdperk stopte ontstond er een bloeiende Tin industrie . de 3e bloeiperiode ontstond begin vorige eeuw toen er veel fruit verwerkende industrieën kwamen in Tiel , met als bekendste de Betuwe. Met als uithangbord Flipje. En dat is nog steeds Tiels bekendste inwoner, Tiel eert hem met een standbeeld en museum in het centrum van de stad.
Prettige wandeling Casper Seijn
Route Graaf van Burentocht
Verslag Amersfoortse Natuurtocht 10 Oktober 2018 Monique van der Slot
Het had zo mooi kunnen zijn...... de jubileum tocht met een top aantal deelnemers. En dat werd met het toch wel respectabele aantal van 137 net niet bereikt.
Maar dat is het enige wat beter had gekund vandaag. Verder starten we vanuit de welbekende startlocatie, de kantine van VV Amsvorde op sportpark Nimmerdor, al voor de 21e maal.
Met een temperatuur van uiteindelijk rond de 23 graden kan het niet beter. De korte broek kan dus al direct aan. En zo begeven we ons de bossen in, de A27 kruisend. De bossen worden afgewisseld met stukjes hei, maar eerlijk gezegd zijn we zo geanimeerd met iedereen aan de praat dat we minder erg hebben in de omgeving.
Langs een vennetje komen we bij het eerste boshuis en sluiten het eerste lusje bijna door onder de snelweg door te gaan langs het kunstwerk 'De Ladder'. Daar geplaatst als herinnering aan de gruwelen die plaats vonden in kamp Amersfoort tijdens WOII.
Langs jaren dertig huizen komen we bij het appartementencomplex waar Rolf Kranen woont, een van de
oprichters van SOP. En voor het complex staat een lange tafel klaar voor koffie of thee met een jubileumtompouse met opdruk.
Het is even gezellig in het zonnetje dat inmiddels zo veel kracht heeft dat de jacks uit kunnen. We vervolgen langs een kleurige dahlia tuin waar ondanks het bordje 'verboden toegang' toch binnen foto's worden gemaakt. En 'maar we maken niets stuk' staat er écht niet bij!!!
Ook hier zijn geregeld fraaie paddoos vast te leggen en ik raap samen met Peter een zakje vol met tamme kastanjes, gaan we lekker puree van maken. 😋
Opeens zie ik een infobord staan..... van kamp Amersfoort dat we onverwacht binnen zijn gelopen. We maken een ommetje door een loopgraaf en komen bij het beeld 'De Stenen Man' en bij de wachttoren en het infocentrum. Maar voor dat laatste hebben we al helemaal geen tijd. Na nog een paar handjes tamme 
kastanje lopen we helemaal achteraan......
Terug langs 'De Ladder' komen we op de horecarust bij VV Amsvorde. Daar genieten we voor nog geen 7 euro van drie consumpties en twee broodjes met een kroket/frikandel. Maar niet lang want we worden gemaand binnen te komen. Daar worden diverse mensen in het zonnetje gezet. De mensen achter de bar, Gerrie, Rolf, Co en natuurlijk Wim.
Maar we zijn pas op de helft dus op voor de volgende ronde gewapend met het jubileum SOP-pertje, en we krijgen ook een portomoneetje/sleutelhouder met jubileum opdruk. Jacqueline veegt iets uit haar nek dat kriebelt. Vorige keer was dat een steekbeest dat zijn naam eer aan deed, nu de rups van de mediaborstel, een onopvallende nachtvlinder die er als rups schitterend uit ziet.
Gerrie zwaait ons uit als we de rand van Amersfoort langs gaan wandelen, langs appartementen en jaren dertig huizen. Het lijkt wel of deze hele hoek van Amersfoort in die jaren neergezet is, aangevuld met nieuwe huizen in dezelfde stijl. Bij een bord 'PAS OP SPELENDE KINDEREN' merkt Bernard gevat op: het staat nooit anders om: spelende kinderen pas op.
Langs het spoor met een oude personen wagon gaan we de stad in bij De Koppelpoort.
In een stukje haven liggen prachtige vrachtschepen met op de achtergrond een industriële schoorsteen en het gebouw van Prodent. Een park voert ons over de oude stadswal en langs gedichten en leuzen van Loesje gaan we de oude stad door slingeren, oa door een opvallend hofje uit de 16e eeuw. Opvallend door zijn grootte en niet traditionele vorm. (Lees vierkante open binnenplaats.) Dan komt ook het nadeel van zo'n grote groep naar voren: het duurt even voor het hele peloton de smalste straten en poortjes door is. Wat dan weer gelegenheid geeft voor het maken van foto's.
We verlaten de binnenstad weer en inmiddels hebben we de wandelkalender al aardig ingevuld met voorgenomen tochten als de Waterpoortloop, KM Vijfhuizen, Cuijk, Hilversum, de 80 van 1 Altena, de Heuvelland vierdaagse, de Dodenmars, of vallen die laatste twee samen......
We stuiten op een wagenrust in een parkje waar we even lekker gaan zitten met onze koek en zopie. Opstaan voor het vervolg is een ander verhaal, maar we gaan weer door over landgoed Randenbroek en het Beekdal en langs struikelstenen voor gefusilleerden en vermoorde Joden. En dan staan we even over vieren weer op het sportcomplex waar we nog wat na drinken.
Het was weer een fantastische wandeldag waarvoor onze dank aan de jubileumcommissie en andere organisatoren van SOP en de medewerkers van VV Amsvorde.
Verslag Amersfoortse Natuurtocht 10 Oktober 2018 Jeannette van Buuren
Hoera, Hoera, Hoera.
Het is feest vandaag. 10 jaar “Samen Op Pad”. 10 jaar sportiviteit. 10 jaar gezelligheid.
Het loopt storm met inschrijven, want iedereen wil er bij zijn. 137 in totaal.
Maar we gaan niet eerder van start, voordat een oorkonde is uitgereikt aan Yvonne Bos uit Gouda voor 72 SOP-wandelingen. Bravo.
Het organiserend feestcomité heeft een wandeling in elkaar gespijkerd met oude stukjes route van 10 jaar geleden, die ook vanuit de kantine van V.V. Amsvorde werd georganiseerd.
Allereerst gaan we het gebied Nimmerdor in, waar de herfstkleuren zo mooi tot hun recht komen door de zonnestralen. Ons geluk kan niet op: een feestje vandaag en dan ook nog mooi weer. Na een brug over de A 28 komen we in Den Treek. Een prachtig gebied met een gelijknamig landhuis. Wandelroutes zijn er ook volop, voornamelijk over onverharde wegen door bos en heide.
Heel verrassend is het bij een waterplas-in-ontwikkeling. Het is de bedoeling dat dit een leefgebied wordt 
voor dieren en planten van voedselarme vennen, hoogveen en natte heide. Deze plas krijgt een natuurfunctie: dus je mag er niet zwemmen of je hond uitlaten. Dat komt mooi uit, want ik houd van geen van beide.
Vervolgens gaan we de A28 weer opzoeken, want aan de overkant in de wijk “Het Bergkwartier” is de 1e wagenrust. Bij het huis van Rolf Craanen staat de koffie klaar en daar krijgen we ook een Zwitserse tompouce met het opschrift “10 jaar Samen Op Pad WGW”. Dat allemaal uitgeserveerd door Diny, Ans, Jeannette en Hans.
Het volgende stuk van het parcours is langs de tuinen van de Dahliavereniging. Een kleurrijk geheel. Via de Stichtse Rotonde komen we in het “Kamp Amersfoort” terecht. De geschiedenis van dit kamp zal u ongetwijfeld bekend zijn. We passeren de schietbaan, gaan door een loopgraaf en zien de Stenen Man.
De hoofdrust is ook nu weer in het startlokaal. Op een gegeven moment neem de voorzitter van het feestcomité, Hans Mulder, het woord en bedankt de 3 kasteleins van de kantine van V.V. Amsvorde, waar we al 21 keer te gast zijn geweest. Voor hen een cadeaubon. Bij een jubileum hoort ook een terugblik. Hij bedankt alle vrijwilligers van de voorbijgaande jaren. Zonder hen geen SOP-tocht. Toch wil hij een paar mensen in het zonnetje zetten. Allereerst de pioniers van het eerste uur: Rolf Craanen en Co Stam. Zij ontvangen een boeket bloemen. Gerrie van den Brink krijgt een boeket voor het initiatief van de Sagambiarawalk, een wandeltocht die elk jaar in december plaatsvindt. Dan wordt Aad de Bie naar voren geroepen. Aad gaat zijn jarenlange taken zo zoetjes aan neerleggen en wordt benoemd tot Lid van Verdienste.
Dan neem Peter Lissenberg het woord en roept Voorzitter Wim Freriks naar voren. Ook Wim geeft al 10 jaar zijn beste krachten aan “Samen Op Pad” en wel op vele terreinen. Zijn medebestuursleden hebben daarom gemeend om Wim te benoemen tot Erelid. Een hartelijk applaus volgt.
Na deze lange pauze beginnen we aan de 2e helft van deze jubileumtocht, richting de historische binnenstad via het Leusderkwartier, dat momenteel heringericht wordt. We moeten daar niet alleen op elkaar letten, maar ook op spelende kinderen.
We gaan naar het Eemplein, het 2e stadscentrum van Amersfoort, waar in 2016 de 6e editie van “The Passion” plaatsvond. 
Links van de Koppelpoort nemen we het pad in het Plantsoen-Noord. Als een wervelwind trekken we door de straten, een poort onder door, een hofje in, de Weversingel op, door de straat Muurhuizen, langs theater Het Flint, over de Westsingel met het zicht op de Onze Lieve Vrouwetoren, over een plein met gezellige terrasjes………. Zelfs nu ik het opschrijf, kom ik weer adem te kort. We steken ook nog de winkelstraat Langestraat over en dan weet ik het niet meer. Maar één ding is zeker: in de Matthijs Vermeulenstraat is de 2e wagenrust. Daar staan de verzorgsters weer met koek en sapje. We kunnen zitten in de naastgelegen speeltuin. Iedereen voelt zich daar thuis, want laten we eerlijk wezen, in ons hart blijven we altijd kind.
Voor het laatste stuk lopen we via het Park Randenbroek, met zijn grote verscheidenheid aan bomen, struiken, planten en dieren terug naar Nimmerdor.
Het is een latertje geworden vandaag, want om 16.10 uur loop ik het terrein van V.V. Amsvorde weer op.
Dank aan het feestcomité en verzorgsters voor deze historische wandeling. Ik hoop jullie de komende 10 jaar nog vaak te mogen ontmoeten.
Verslag Rondje Garderen 3 Oktober 2018 Jeannette van Buuren
Op deze mooie woensdag rijden wij vrolijk naar Gasterij Zondag. Nabij Garderen wel te verstaan, een goede uitvalsbasis voor een mooie tocht op de Veluwe.
Nico van Ee is vandaag verantwoordelijk voor het Rondje Garderen. Ik weet het niet helemaal zeker, maar ik meende te horen dat we 93 deelnemers hebben.
Het eerste stukje is richting het dorp langs de N 310, waar we langs de kant omgewoeld gras zien. Dat is het werk van wilde zwijnen, die overal aanwezig zijn op de Veluwe. We schieten de Oude Nijkerkerweg in en komen zo in de bossen. De voorlopers hebben ‘n behoorlijk tempo. Tjonge, tjonge. Men denkt waarschijnlijk dat we een beetje warm moeten draaien. Nou, dat geldt alleen voor de twee mannen, die in korte broek lopen.
Bij de hoeve Oud Milligen steken we de Apeldoornseweg over. Oud Milligen is een buurtschap rond de kruising van de wegen Deventer-Utrecht en Harderwijk-Arnhem. Het valt onder het dorp Garderen.
We vervolgen de route via de Oud Milligenseweg en zien veel bloemen aan de rand van meerdere weilanden. Een mooi gezicht.
We gaan het omvangrijke gebied Veluwe Kootwijk in, door het bos, over de heide, langs zandvlakten en hebben ook een wijds uitzicht over enorme velden met afgeknipte gladiolen. Hier en daar zie je nog een laatbloeier, die de dans ontsprongen is en probeert er nog florissant uit te zien.
En dan op een parkeerplaats van het Caitwicherzand is de 1e wagenrust. De gezusters Gerda en Bep hebben gezorgd, dat de koeken en de sapjes voor het grijpen staan. Het leuke is, dat ze ook de 2e wagenrust zullen verzorgen. Ik kijk nu al naar ze uit.
We steken de drukke weg naar Kootwijk over en vervolgen de route o.a. langs Kootwijkerveen, land dat bij hoge waterstand onderloopt.
De hoofdrust is in Eethuis Halte Assel in Hoog Soeren. De oorspronkelijke Halte Assel is een voormalige spoorweghalte, dat af en toe gebruikt werd door 
Koning Willem III en zijn gevolg, die vanaf daar per koets naar zijn jachtslot gingen.
Het huidige Eethuis waar Nico en zijn gevolg belanden, is een gezellig etablissement. Echter…. Nico vertelt mij, dat hij met de baas 2x alles heeft doorgesproken en vandaag weet men van niets. Raar, maar waar.
Om 13.10 uur is de pauze om. Op het lange pad, dat we volgen kruipt een Meriansborstel (rups). Ach, arme ziel, als je dit maar overleeft met zoveel wandelaars.
We passeren een stelletje huifkarren, die behoren tot de naastgelegen huifkarcentrum “De Kronkel”. De huifkar werd vroeger gebruikt door rondtrekkende lieden voor overnachting. Tegenwoordig wordt het vooral gebruikt voor toeristische doeleinden. In menige landelijke streek kan men huifkartochten maken.
Dan moeten we een gevaarlijke oversteek maken over de Kootwijkerweg, maar we worden als altijd veilig begeleid door de mannen met oranje hesjes.
Op de kruising Vossen – Kruisseltseweg zie ik de dames van de verzorging weer. Nu mogen we een verse mandarijn pakken en een mini-marsje o.i.d. Fijn toch?
Na het oversteken van de Amersfoortseweg lopen we langs die weg en gaan bij Boerderij “het Molentje” de Ouwendorperweg in. Vervolgens linksaf de Sleedoornweg in, langs de zonnebloemvelden en de Molen “De Hoop” uit 1852, weer linksaf de Oud Milligenseweg op, langs een Beatrixboom, die geplant is in 1988, het gebied “Wilde Kamp” van het Geldersch Landschap in en als we tenslotte bij de Apeldoornsestraat komen is het weer Zondag.
Bedankt Nico, voor de organisatie en met jou de helpers en je familie. Je had een beetje tegenslag, maar deze tocht was in ieder geval heel mooi met prachtig wandelweer.
